Zimorodek.

Zimorodek (Alcedo atthis) jest jedynym przedstawicielem rodziny zimorodkowatych w Polsce. Występuje najczęściej nad  rzekami i większymi strumieniami, napotkać go jednak można również nad brzegami jezior i stawów. Nie poodejmuje regularnych wędrówek, niektóre osobniki pozostają na zimę nad niezamarzającymi akwenami, reszta przenosi się na południe obszaru lęgowego.

Jest to niewielki ptak o krępej sylwetce bez wyraźnego dymorfizmu płciowego, trochę większy od wróbla, o długości ciała około 17 cm. Niewątpliwie jest jednym z najbarwniej upierzonych ptaków w naszym kraju. Jego głowa i grzbiet są metalicznie niebieskie, środkowa część grzbietu oraz sterówki są błękitnego koloru, policzki i gardło białe, spód ciała zaś jest rdzawobrązowy. Posiada względnie długi, mocno zbudowany szary dziób, czerwone nogi i krótki ogon. Lata szybko nad wodą, odzywając się często niedługim, ostrym wręcz przenikliwym głosem przypominającym gwizd.

Zimorodek wyprowadza 1-2 legi w roku w okresie od kwietnia do lipca, poprzedzone charakterystycznymi tokami, podczas których para odbywa swoiste gonitwy, przy czym często siadający na gałęzi samiec w specyficzny sposób kiwa się na boki, by w ten sposób zwrócić  na siebie uwagę samicy. Gniazdo zakładają w samodzielnie wykopanej i dobrze zamaskowanej norze usytuowanej w urwistym brzegu, zakończonej komorą lęgową, w której samica składa 5-8 białych kulistych jaj. Są one wysiadywane przez oboje rodziców przez około trzy tygodnie. Młode opuszczają gniazdo mniej więcej po upływie miesiąca, po czym szybko usamodzielniają się.

W  pokarmie zimorodka dominują  niewielkich rozmiarów ryby oraz sporadycznie owady, małe płazy i raki. Polowanie odbywa się  najczęściej z tzw. czatowni, którymi są np. gałęzie nadbrzeżnych  drzew lub wystające z burt brzegowych korzenie. Zdarza się także, iż czasami poluje podczas lotu, przed zanurkowaniem zawisając na krotko w powietrzu.

W Polsce zimorodek jest nielicznym ptakiem lęgowym. Głównym powodem zmniejszania się liczebności tego pięknego ptaka jest kurczenie się ilości naturalnych siedlisk potrzebnych do gniazdowania, zanieczyszczenie zbiorników wodnych oraz nadmierna penetracja miejsc lęgowych przez człowieka. Na szczęście nad rzeką Wadąg zimorodek ma jeszcze znakomite warunki do wyprowadzania lęgów, przez co każda dłuższa wycieczka po jej dolinie przyniesie z pewnością możliwość spotkania i obserwacji tego niezwykłego ptaka.

Mirosław Biedrzyński